پهنه‌بندی ساختاری رشته کوه‌های ارسباران در شمال فلات آذربایجان

رشته‌کوه‌های قوسی‌شکل ارسباران در شمال فلات آذربایجان (ایران)، سرشار از تعدادی گسل راندگی، پهنه‌های انباشتگی، گسلش‌های با هندسه کژ-تخت(Ramp-Flat) ، پنجره‌های زمین‌ساختی، تاقدیس‌های سربریده و ... می‌باشند. بنابراین این رشته‌کوه‌ها را می‌توان به عنوان یک کمربند رانده – چین‌خورده در نظر گرفت. در این مقاله، با بررسی چین‌خوردگی‌های مرتبط با گسلش‌ در رشته‌کوه‌های ارسباران ارتباط معنا‌داری بین ساختار‌های شکنا و شکل‌پذیر منطقه مورد مطالعه بدست آمد، به‌ طوریکه چین‌های مرتبط با راندگی، تراکم بیش از 60% را در سرتاسر رشته‌کوه‌های ارسباران نشان می‌دهند. با توجه به تغییرات رئولوژی، سنگ‌شناسی و ارتفاعی، رشته‌کوه‌های ارسباران به دو پهنه شمالی و جنوبی تقسیم شده است. با توجه به عملکرد گسل‌های پی‌سنگی جنوب دشت‌مغان و گسل راندگی خان‌باغی و گسل شاهونی، پهنه شمالی به سه زیرپهنه I وII وIII تفکیک شده است. با درنظر‌گرفتن تقسیم‌بندی منطقه مورد مطالعه و با استفاده از بیشینه تراکم گرایش سطح محوری چین‌خوردگی‌های مطالعه شده، در پهنه جنوبی راندگی‌های پیشرفته رو به شمال شرق وجود دارد. زیرپهنه I وIII روراندگی کم گسترش یافته رو به شمال-شمال‌شرق را نشان داده و برای زیرپهنه II ورقه راندگی در حال توسعه رو به جنوب‌غرب بدست آمده است.